मराठी मधले काही मोजकेच लेखक मला आवडतात. एका प्रकारचे असं नाही तर विविध विषयांवर लिहिणारे. उदाहरणार्थ: पु. ल. देशपांडे, नरहर कुरुंदकर, य. दि. फडके., विजय तेंडुलकर, जयंत नारळीकर, जी. ए. कुलकर्णी. काही मर्यादीत प्रमाणात जयवंत दळवी आणि गिरीश कुबेर. ऐतिहासिक कादंबरी लिहिणारे लेखक किंवा अजून "लोकप्रिय" प्रकार लिहिणारे लेखक मला अजिबात आवडत नाहीत. रणजित देसाई, शिवाजी सावंत,... Continue Reading →

कवयित्री पद्मा गोळे यांची कविता... चाफ्याच्या झाडा वाचन: अभिनेत्री स्पृहा जोशी आणि सुनिताबाई देशपांडे दोन पिढ्यांच्या सादरीकरणात किती फरक पडतो बघा. असे ऐकलं की, हे सुनिताबाईंनी पुलं गेल्यानंतर केलेले पहिले कविता वाचन होते. दोन्ही ऐकल्यावर नकळत असं वाटलं की वाचन (पठण या अर्थी) आणि अर्थपूर्ण सादरीकरण यातला फरक समजावून घेण्यासाठी हे उत्तम उदाहरण आहे. स्पृहाने... Continue Reading →