दाढेत भरलेलं सिमेंट निघाल होतं म्हणून तो व्यवसायाने डेंटिस्ट असलेल्या त्याच्या मैत्रिणीच्या क्लिनिकमधे गेला. त्याला पाहून ती खट्याळपणे म्हणाली, "आज बऱ्याच दिवसांनी मैत्रिणीची आठवण आली म्हणायची!" तो शांतपणे म्हणाला, "ते पूर्वीचे फिलिंग आता राहिले नाही" मृत्यच्या दाढेतून परत येणं म्हणजे हेच का? 😀😀😀😀😀😀😀😀

एखाद्या गोष्टीचा अपमान वाटणे आणि नंतर तिचाच अभिमान वाटणे हे काळ सापेक्ष आहे. शाळेत असताना पायाचे अंगठे पकडणं हा अपमान असतो. चाळीशी नंतर (हे जमल्यास) याचा अभिमान वाटू लागतो. 😇

पुण्यनगरीला पाट्यांच शहर म्हणलं जातं. कमीतकमी शब्दात जास्तीतजास्त अपमान करून घेण्याची हमखास जागा म्हणजे सदाशिव पेठ पुणे. आता ही पुणेरी पाट्यांची पद्धत कोणी सुरू केली या इतिहासाबद्दल अस्सल पुणेकर वाद बराच घालतील पण ह्याचे जनक होते प्रभाकर बाळकृष्ण जोग म्हणजे प्र.बा.जोग! विद्वान माणूस विक्षिप्त असतो अस म्हणतात, पुणे तर विक्षिप्त लोकांनी भरलेलं शहर आहे. प्र... Continue Reading →

गुंता कुठलाही असो, तो सोडवता येतोच! करायचं काय तर पेशन्स वाढवायचा.सापडलेले एक टोक एका खुंटीला टांगून ठेवायचे. दुसरे विक्रमादित्यसारखे आपल्या हातात ठेवायचे. मग आपल्याला वाटतं, की गुंता आता सुटणार…पण तसं नसतं. आपल्याला अजून एक खुंटी लागते दोन टोकांच्या मध्ये असलेली भेंडोळी तात्पुरती टांगायला. मग दोन्ही टोके आलटून पालटून गुंता सोडवत न्यावा लागतो, आपोआप नाही सुटत…गुंता... Continue Reading →